หัวปิงปองอันเป็นที่รัก

หัวปิงปองที่รัก

ฉันอยากถามเธอตรงๆมานานแล้ว

แต่เวลาเจอเธอจริงๆกลับไม่กล้าถาม

ไม่รู้ว่ามันเกี่ยวกับปืนที่เธอเหน็บข้างพุงเสมอหรือเปล่า

และหวังว่า จดหมายฉบับนี้จะไม่ทำปืนของเธอลั่นใส่หัวฉัน

ช่วงหลายเดือนมานี้

ฉันเห็นพวกเธอออกมาตั้งด่านรักษากฏหมายกันอย่างเอาจริงเอาจัง

แต่ทำไมเธอต้องมาตอนเย็นๆ หลังชาวบ้านเขาเลิกงาน

เด็กนักเรียนเลิกเรียน

ในสายตาฉัน

พวกเธอช่างคล้ายกับฝูงตะกวดที่ออกมาหาเศษเนื้อเน่ารับประทาน

พวกเธอเคยอับอายบ้างไหม?

รายได้แต่ละวันของพวกเธอมันคงมากพอดู

มันคงมากพอที่ทำพวกเธอคลานออกมาจากรู มาปิดถนนได้ทุกเย็น

เธอรู้ไหม บางเย็นที่เธอออกไปดักเหยื่อหน้าตลาด

มันทำให้ครอบครัวของใครหลายคนไม่มีอะไรจะกินในเย็นนั้น

แต่ช่างเถอะเรื่องพวกนี้

แม้เธอจะพยายามเอาหัวแม่เท้าครุ่นคิดพร้อมกันถึงสามนิ้ว

เธอก็อาจจะไม่เข้าใจอยู่ดี

และมันก็คงไม่เคยหนักหัวปิงปองของเธอแม้แต่น้อย

หัวปิงปองจ๊ะ

กฏหมายของประเทศนี้ มีไว้เพื่อรักษาผลประโยชน์ของคนกลุ่มน้อย

และเอาเปรียบ ข่มเหงคนส่วนใหญ่ที่เป็นคนจน

เธอเป็นแค่กลไกหนึ่งที่บิดเบี้ยวในโครงสร้างสังคมโหลยโท่ย อยุติธรรม เท่านั้น

ในฐานะที่เธอก็เป็นคนจน

ฉันอยากให้เธอรักษากฏหมายเพื่อความเป็นธรรมจริงๆ

(ฉันไม่รู้ว่าเธอเคยได้ยินคำนี้หรือเปล่า)

หัวปิงปองจ๋า

อย่าให้ประชาชนเขารังเกียจพวกคุณไปมากกว่านี้เลย

เครื่องแบบของพวกคุณตอนนี้

โสโครกยิ่งกว่าชุดของขอทานในเขมร

ช่วยใช้หัวแม่เท้าใคร่ครวญด้วยนะครับ

ด้วยเมตตา