ขอสันติภาพจงมีสู่โลก

สันติภาพเอ๋ย มึงอยู่เสียที่ไหน?

ตอนนี้ คนไทยหายใจเป็นควันขาว

อายุพวกเรา ท่าจะไม่ยาว

เพราะต้องก้าวเลือกข้าง เหลืองหรือแดง

จะลูกจีนหรือลาวถ้ารักชาติ

อย่าอาฆาตแบ่งเหลือง-แดงจะได้ไหม

ทั้งเหลืองแดง แม่งมันก็ มีหัวใจ

พวกจัญไร เท่านั้น ฟาดกันเองฯ

(ดนตรีขึ้น)

จะฝ่ายไหนตายห่า อย่าไปสน

เกิดเป็นคนกู้ชาติรักศักดิ์ศรี

ตัดน้ำไฟนั้นแท้เป็นของดี

ประชาชีต่างสุขโขจุดเทียนชัยฯ

ยึดไปเถิด ยึดไป ไอ้ทำเนียบ

เผาให้เรียบเลยเถิดจะเกิดผล

ถ้าให้ดี จี้กงศุล อังกฤษ มาอีกคน

จับเทียนลน ขู่ฆ่า แลกพจมานฯ

ก็รู้อยู่ไอ้ ห.หมักทักษิณ มันบัดซบ

แต่มันคง จะไม่จบ ถ้าเราทำ (บัดซบกว่า)

สงครามเลือด ครั้งสุดท้าย อาจได้ชัย

ท่ามกลางความ - บรรลัย ของประชาฯ

หัวชนฝา ท้าตีต่อย ถ่อย อริยะ

สร้างภาระแก่ผู้คนให้เลือกข้าง

ไม่เห็นด้วย ไม่เลือกฝั่ง กลายเป็นมาร

ตบกบาลว่าขี้ขลาด ว่าจัญไรฯ

สงครามบ้า บ้านพ่อ มึงศักดิ์สิทธิ์

กี่ชีวิต มึงชุบคืน จะได้ไหม

อย่าช่วยกัน หอกหัก รักชาติ แบบจัญไร

ธรรมาธิปไตย คือ สันติ - ประชาธรรมฯ

กลอนโดย นอร์บูลิงการ์ ณ.คลองเปรม


พลังของการรักชาติด้วยความแค้น ความเกลียดชัง

ถือเป็นพลังด้านลบ

ถึงแม้สิ่งที่ท่านเชื่อเป็นอุดมการณ์ที่ดีเลิศ

แต่การที่ต้องใช้พลังความโกรธ เกลียด ขับเคลื่อนอุดมการณ์อันสูงส่ง

ที่สุดแล้วมันส่งผลร้ายแก่เราเอง

เรารักชาติ แต่ทำไม่เราต้องเกลียดคนเสื้อแดง หรือเสื้อเหลือง

เรารักชาติ แต่ทำไมต้องดูถูกคนเขมร พม่า ที่มีศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์เหมือนเรา

ลองซักวันที่เราจะไม่เหลือง ไม่แดง ไม่น้ำเงิน ไม่รักทักษิณ ไม่รักสนธิ

แก้ปัญหาแบบมีส่วนร่วมด้วยกัน

ไม่ใช่ทำตามคน 5 หรือ 10 คนบอก

โอ้ย..กูต้องดูทีวีมากไปแน่ๆ