คุณหลุย สุนัข บ้านข้างๆมานอนอาบแดดหน้าบ้าน
ชาวอเมริกันที่อยู่ในพะเยา เขียนแนะนำร้านนอร์บูให้ในเวปไซด์ท่องเที่ยวแห่งหนึ่ง
จักรยานของฝรั่งชาวอังกฤษ ปั่นจักรยานมาจาก อำเภอพาน
ฝรั่งคนนี้ได้มอบซีดีเพลงที่เขากับเพื่อนๆทำที่อังกฤษให้เป็นที่ระลึก (เพราะมากครับ)
อาดัม อับดุลอาลี สหายที่โผล่มาเยี่ยมในรอบกว่า 10 ปี
ทีมงานปาจารยสารเลือดใหม่ กำลังจะกลับกรุงเทพด้วยการซ้อนสาม
บรรดาน้องหมากำลังอาบแดดกันอย่างปิติ (ภาพล่าง ไม่ใช่บน)
ฝรั่งกำลังอธิบายเรื่อง มะม่วง มะละกอ กล้วย ให้ผู้เข้าร่วมนานาประเทศได้ฟัง
พี่ใหญ่ วิศิษฐ์ วังวิญูญู มาเยี่ยมนอร์บูลิงการ์
คุณโจ จันได ก็มา (รอรถไปขอนแก่น)
กลอน เพื่อพะเยา (ไพเราะมากครับ น่าเอามาทำเป็นเพลง)
๓ ความคิดเห็น:
คุณหลุยส์น่ารักจัง นอนโชว์พุงซะด้วย
วันหลังแอบถ่ายฮันนี่แบบนี้ให้บ้างสิ นะนะ
เดือนๆ นี่ผ่านไปเร็วจริงๆเลยเนอะ
โห...พี่อาดัม มาเยี่ยมนอร์บู ไม่ได้เจอกันเป็นสิบปีแล้วเหมือนกัน(แก่ไปเยอะเหมือนกันแฮะ จุ๊ จุ๊)
ตอนเด็กๆพี่เค้ามาที่บ้านบ่อยๆ ผิดพลาดทางเทคนิค
เผลอกินน้ำมันหมูเข้าไปดิ พี่แกทำหน้าเหวอ
แล้วบอกว่า ถ้าเราไม่รู้ ไม่ตั้งใจ ไม่บาป ซะงั้น
อาศรมฯ นี่ที่ไหนอะพี่ต้าร์ อิจฉาพี่จังมีเพื่อนอยู่ทั่ว
ประเทศเลยอะ มิตรภาพเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่จิงๆๆ
คุณโจ จันได นี่คุ้นๆๆ...กูรู บ้านดิน รึเปล่า
อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์ ไม่ได้แวะไปอุดหนุนป้าเลย
ปล.ดอยนางนอนนี่ถ่ายจากมุมไหนของพะเยาเหรอ
มุมนี้ไม่คุ้นตาเลย...
เอามาดิคับ จะถ่ายรูปฮันนี่ให้สวยๆเลย
แต่ต้องทำให้มันอยู่นิ่งๆนะครับ(ปัญหาใหญ่นะเนี่ย)
คุณอาดัม งานยุ่งมาก ไม่รู้เขาได้เจอพี่สุทัศน์ที่กรุงเทพมั่งหรือเปล่า มันบอกจะพยายามกลับบ่อยๆ
อาศรมฯ คือ อาศรมวงศ์สนิท ที่นครนายกครับ
เคยเป็นเด็กฝึกงาน ได้เจออุเทนครั้งแรกก็ที่นั่นครับ และได้ไปอินเดียเพราะผู้คนในนั้นหละครับ เป็นชุมชนทางเลือกที่ก่อสร้างขึ้นมาจากเงินรางวัลที่อาจารย์สุลักษณ์ได้รางวัลอัลเตอร์เนทีฟโนเบลส่วนที่ดินได้รับการบริจาค จากหม่อมราชวงศ์สายสวัสดิ์ สวัสดิวัตร์ เรื่องยาวครับอาศรม มีเป็นหนังสือแล้ว หาอ่านได้ครับจากหนังสือเรื่อง เรื่องเล่าชาวอาศรมฯ
คุณโจ จันได ทำบ้านดินถูกแล้วครับ เจอแกครั้งแรกตอนผมเป็นนักศึกษาฝึกงาน เมื่อ 6-7ปีก่อน
ตอนนั้นมีการอบรมทำบ้านดินครั้งแรกที่อาศรมฯ
ดอยหนอกในรูปถ่ายจากหน้าวิทยาลัยคริสจักรพะเยาครับ ปั่นจักรยานผ่านทุกวัน
แสงสวยเลยจอดถ่ายรูป
นั่นดิพี่ต้าร์ ทำให้ฮันนี่อยู่นิ่งๆ นี่เป็นสิ่งที่ยากมาก
ต้องให้กินยานอนหลับอะนะ เคยแอบดูมันจะอยู่นิ่ง
ตอนที่มันอยู่คนเดียว ถ้ามันเห็นสิ่งมีชีวิตละก็...
ไม่ต้องบรรยาย
เวลาไปปั่นจักรยานนี่ พี่พกกล้องไปด้วยเหรอ
แต่มุมนี้ก็สวยดีเนอะ เดาว่าต้องถ่ายจากบนเนินทางขึ้นวิทยาลัยแน่ๆ เพราะเมื่อก่อนเราก็ปั่นออกกำลังกายอย่างกะพี่นี่แหละ สนุกดี จนย้ายไปเรียนที่กรุงเทพ
ก็ยังพาจักรยานคู่กรรมไปด้วย รักมากเพราะพ่อซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิด แต่พี่ชายดันขี่ไปจอดทิ้งไว้ที่ป้ายรถเมล์ ล็อคติดกับต้นไม้ไว้อย่างดี พอกลับมาเหลือแต่สายยูกะโซ่ที่ล็อค (อารมณ์เดียวกะต้นกกของพี่เลย) แต่แปลกใจปนความสงสัย แล้วมันจะเหลือโซ่กะที่ล็อคไว้ให้เราดูต่างหน้าทำไม
ปล.วันนี้ไปซื้อไข่ร้านคุณหลุยส์ แปลกมากเลย พอเห็นเราเค้าก็เดินเข้ามาหาแล้วก็นอนแผ่ เหมือนกะรูปที่พี่ถ่ายเด๊ะเลยอะ แล้วก็กระดิกหางเข้ามานัวเนีย ยอมให้จับหัวด้วยอะ เจ้าของยังแปลกใจเลย ว่าปกติมันไม่ค่อยให้คนอื่นจับตัว แต่เราว่าคุณหลุยส์ได้กลิ่นฮันนี่มากกว่า เหอๆ
แสดงความคิดเห็น