งานพ่อขุนรำลึก

ท่ามกลางเสียงบ่นให้เซ็งแซ่ของบรรดาผู้จัดกิจกรรมในงานพ่อขุนปีนี้ ทั้งการเปลี่ยนกำหนดการเป็นว่าเล่น และงบประมาณที่น้อยอย่างเหลือทน ทุกฝ่ายต่างใช้หัวใจทำงานเพื่อให้งานออกมาดีที่สุด เท่าที่จะเป็นไปได้

ปีนี้ ครูดิน ได้นำเด็กๆมาแสดงละครเรื่อง ตำนานสามกษัตริย์ ประกอบแสงสีเสียง ด้วยความบังเอิญที่ได้พบเห็นการซ้อมใหญ่ จึงติดตามมาดูและให้กำลังใจ ทั้งผู้กับกำและเด็กๆจากประชาบำรุง ในแง่การแสดงและการคุมองค์ประกอบพื้นฐานถือว่า ไปได้สวย ภายใต้งบประมาณ และเวลาที่จำกัดเช่นนั้น

แต่กระนั้น ทัศนะที่นำเสนอในละครทำให้เห็นว่า วิชาประวัติประวัติศาสตร์ที่ถูกครอบงำจากกรุงเทพนั้นสร้างปัญหามิใช่น้อย เห็นได้จากการมุ่งสรรเสริญคุณความดีไปที่ ตัววีรบุรุษ ซึ่งเป็นตัวบุคคลใดบุคคลหนึ่ง โดยเฉพาะบุคคลที่มีเลือด ขัตติยะ และเลือกที่จะมองข้ามหัวประชาชน โดยเฉพาะ ไพร่ จำนวนมากที่ต้องล้มตายในการขยายอาณาจักร (เพียงเพราะมันเป็นความประสงค์ของ ราชา) และความดีจริงๆที่เห็นจากละครก็คือ ราชาทั้งสามกลายเป็นเพื่อนกัน และไม่รบราฆ่าฟันกันเอง นั่นทำให้ไพร่ หายใจได้ทั่วท้องระยะหนึ่ง

ในช่วงท้ายๆ มีการโยงประวัติศาสตร์ล้านนาเข้ามาสู่ความเป็นชาติไทย ได้อย่างข้างๆคูๆ และที่น่าอดสูก็คือกลายมาเป็นการสรรเสริญ สถาบันกษัตริย์ในปัจจุบัน โดยที่คนดูยังมองไม่เห็นภาพเลยว่ามันเกี่ยวพันกันอย่างไร ต้องทำใจเสียแล้วว่าการสรรเสริญสถาบัน แม้จะเป็นการสรรเสริญอย่างเลื่อนลอย ไม่มีเหตุมีผล ก็นับกลายเป็นประเพณีนิยม เป็นสิ่งที่ทำให้หน่วยงานนั้นๆรู้สึกมั่นคงปลอดภัย และในบางครั้งใช้มาแอบอ้างหาผลประโยชน์ได้ง่ายๆ อย่างเช่นการทำสะพานลอยทองคำ -การนำรูป 9 รัชกาลมาทำเป็นซุ้มครอบถนน -หรือแม้แต่รูป ราชา หรือ ราชินี ที่เราพบเห็นทั่วไปตาม 4 แยก -เหล่านี้เป็นสิ่งที่ยืนยันถึงความจงรักภักดีของนักการเมืองท้องถิ่น หรือประชาชนได้จริงละหรือ

พระบารมีที่แผ่ไพศาลในทุกวันนี้ หาใช่มาจากสะพานลอยทองคำ หรือรูปโปสเตอร์ที่แปะอยู่ตามสี่แยก หากเราใช้สติปัญญาไตร่ตรองที่มาของพระบารมี เราจะเห็นได้ว่า ล้วนเกิดจากความเสียสละ และการคิดถึงคนอื่นเป็นพื้นฐาน การสรรเสริญสถาบันที่แท้ควรมุ่งสู่ การปฏิบัติบูชา มากกว่านำเรื่องดังกล่าวมาเป็นเครื่องมือหาเงิน และอำนาจ อย่างที่ทำอยู่จนชินชา

จบงานด้วยพลุที่สวยงาม และจะสวยกว่านี้ถ้าสะเก็ดพลุไม่ปลิวเฉียดหัวคนดูมาอย่างน่าหวาดเสียว

พักเรื่องหนักๆมาเดินเล่น บนถนนริมกว้านกันดีกว่า

แต่แทนที่จะหายเครียด เรากลับต้องมาพบโศกนาฎกรรมอันน่าสยดสยองในเหตุการณ์"ซานติกว้านผับ"

จากการสัมภาษณ์นาง ก.สาววัยดึกเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายซานติกว้านผับเล่าเหตุการณ์สยองให้พวกเราฟังด้วยน้ำตานองหน้าว่า

ตนเองได้รับอนุญาติจากหลานชายให้เดินทางมาเที่ยวงานพ่อขุนพร้อมเพื่อนๆในกลุ่มชมรมผู้สูงอายุ แต่หลังจากที่ได้ดื่มเหล้าวันเกิดฉลอง 65 ปีของนาง ม.ก็เกิดความคึกคะนองชักชวนเพื่อนๆในกลุ่มผู้สูงอายุเข้ามาหาความสำราญในซานติกว้านผับ ขณะที่ตนกำลังสนุกสนานจากการเต้นรำ วงร๊อกชื่อดัง "เปี้ยกบ้านทุ่ง" ได้เปิดเพลงสามช่าภาษาเขมร ทำให้บรรดาเพื่อนๆขาแด้นส์จากกลุ่มแม่บ้านตำบลอื่นๆกรูกันขึ้นมาบนเวทีเพื่อขึ้นไปโชว์ลวดลายบนเวที

และเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นท่ามกลางคนดูนับร้อย พื้นเวทีของซานติกว้านผับได้เกิดการทรุดลงมา เพราะจำนวนผู้สูงอายุที่ขึ้นไปออกันอยู่มีมากเกินไป เหตุการณ์ดังกล่าวทำให้นาง ก. และกลุ่มเพื่อนตกลงไปติดอยู่ใต้เวที

หลังเกิดเหตุ เจ้าหน้าที่กู้ภัยได้เร่งนำผู้บาดเจ็บกว่า 15 คนที่ติดอยู่ใต้เวทีเข้าทำการปฐมพยาบาล ณ.บีเอ็มผับ (ในภาพเด้นเซ่อร์สาวนั่งหน้าหงิกรอการซ่อมแซมจากทีมช่าง เวลากว่าชั่วโมงเธอต้องสูญเงินรายได้ค่าพวงมาลัยจากวัวแก่หลายๆตัวไปหลายสิบบาท)

ล่าสุดมีรายงานข่าวว่า ผู้ได้รับบาดเจ็บส่วนใหญ่สามารถกลับมาเต้นต่อหลังจากที่ได้ดมเอมโมเนีย และซ่อมแซมพื้นเวทีแล้ว มีแต่เพียงนางก. ที่ยังมีอาการผวาจึงได้นั่งจิบเบียร์ริมเวทีเงียบๆคนเดียว

จากการสอบสวนของกำนัน ต.แต๋ม พบว่านอกจากจะมีการปลอมลายเซ็นต์ของวิศกรที่ทำเวทีแล้ว ผับแห่งนี้ยังไม่ได้รับอนุญาติจากทางเทศบาลอย่างเป็นกิจลักษณะ เรื่องนี้ทางดีเอสไอ้จึงได้มารับคดีเพื่อสอบข้อเท็จจริงต่อไป

ด้านนายเปี้ยก เจ้าของผู้ถือหุ้นใหญ่ในซานติกว้านผับได้ออกมาแสดงความรับผิดชอบ

ออกบัตรเต้นฟรีตลอดชีพให้แก่ผู้ได้รับบาดเจ็บเพื่อเป็นการปลอบขวัญทำให้มีผู้แอบอ้างว่าได้รับความเสียหายเข้ามาสวมรอยเป็นจำนวนมาก (บางรายถึงขั้นสร้างบาดแผลให้ตนเพื่อได้รับสิทธิ)

เรื่องดังกล่าว รัฐมนตรีว่าเกินกระทรวงวัฒนธรรม มีความเห็นว่า ลูกหลานของผู้สูงอายุเองควรหมั่นเฝ้าสังเกตุปู่ย่าตายายของตนว่ามีการใช้เงินฟุ่มเฟือยหรือไม่ และไม่ปล่อยให้ท่านไปเที่ยวสถานบันเทิงตามลำพังหรือกับกลุ่มเพื่อนที่ไม่น่าไว้ใจ

ในขณะที่กลุ่ม 108 ส.ว.จะได้ร่วมกันยื่นเสนอแก้กฏหมายให้มีการตรวจบัตรผู้สูงอายุในสถานบันเทิงต่อไป

เหตุการณ์ดังกล่าวแสดงให้เห็นว่า สังคมไทย ปล่อยปะละเลยกลุ่มผู้สูงอายุให้เป็นคนชายขอบ ไม่มีการควบคุมดูแลพฤติกรรมอย่างเหมาะสม ปล่อยให้เกิดพฤติกรรมการเลียนแบบดารา นักร้อง ทำให้ผู้สูงอายุก่อปัญหาทางสังคมและตกเป็นเหยื่อของค่านิยมผิดๆเป็นอันมาก

นับเป็นอุทาหรณ์แก่ผู้สูงอายุทั้งหลายว่าไม่ควรคึกคะนองเกินวัย ขอให้หมั่นศึกษาธรรมะ รู้จักเลือกคบเพื่อน และเลือกรับสื่อ ไม่ควรถูกชักนำไปกับค่านิยมที่ผิดๆทีฟุ้งเฟ้อจากดารา นักแสดง เรียนรู้ที่จะทำกิจกรรมดีๆจากเด็กรุ่นใหม่ จะได้ไม่หลงใหลไปสู่อบายมุขทั้งปวง