24/05/2009
19.00 น. ร้านศรีนครการแว่น
วันนี้ได้มาร้านแว่นโดยบังเอิญ
หลังจากเดินออกกำลังกายรอบเมืองกับแจน
คุยกันไปมาเรื่องแว่น แจนก็แนะนำร้านแว่นร้านหนึ่ง
ที่บ้านแจนตัดกันทั้งครอบครัว
นี่จึงเป็นโอกาสอันดี เพราะอยากได้แว่นใหม่มานาน
จึงเข้าไปดูๆกรอบแว่น
ด้วยนายหน้าที่พามาค่อนข้างเป็นผู้มีอิทธิพล
เจ้าของร้านจึงลดราคาให้ 50 เปอร์เซ็นต์ทุกอัน
ก็เลือกกันมาได้ และได้แว่นใหม่ในที่สุด
21.00 น. ขับจักรยานกลับบ้านด้วยโลกทัศน์ที่ชัดเจน
มองเห็นดาวที่เป็นจุดๆชัดเจน
รายละเอียดข้างถนนก็พลันแจ่มชัดขึ้น
ระหว่างทางก็มองหมามองแมวข้างทางมาตลอด
จนช่วงถึงร้านคันไถ
สายตาก็พลันจับจ้องอยู่กับหมาที่
กำลังข้ามถนนอยู่อีกฝั่งของถนน
ขณะลุ้นหมาข้ามถนน
รถจักรยานก็ชนโครมเข้ากับอะไรอย่างหนึ่ง
รู้สึกว่าร่างกายกระเด็นออกมากลางถนน
แว่นใหม่ห้อยกระเท่เร่
ได้สติกลับมาก็เห็นว่ารถเราเข้าไปอยู่ใต้ท้องรถปิคอัพ
คนที่ร้องคาราโอเกะในร้านเริ่มออกมามุงดู
พร้อมกับถามว่า ขับรถอย่างไรวะ
ไม่เห็นรถจอดอยู่เหรอ
(นึกในใจว่าถ้ากูเห็นคงไม่ชนหรอก)
พยุงสังขารขึ้น
พร้อมเก็บไฟท้ายรถจักรยานที่กระเด็นไปไกล
แต่เสือกกระพริบเป็นสีแดงอย่างซื่อสัตย์อดทน
เลือดออกเป็นหย่อมๆทั่วร่างกาย
เงยหน้ามองฟ้า
อื้ม...ดวงดาวยังชัดเจน
หมาตัวที่เคยลุ้น เดินข้ามถนนมาได้แล้ว
แว่นใหม่ทำให้เห็นไกลชัดสุดฝั่งฟ้า
แต่มิอาจเห็นของใกล้ๆอย่างท้ายรถปิคอัพที่อยู่ตรงหน้า
สมน้ำหน้ามันจริงๆ
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
๙ ความคิดเห็น:
โห...พี่ต้าร์ไม่เป็นไรมากใช่มั้ย กลับมืดๆ ต้องระวังหน่อยนะ เหมือนเราเลยเวลาเจอหมาข้ามถนนนี่ จะชะลอรถรอดูมันก่อนว่ามันถึงฝั่งอย่างสวัสดิภาพรึเปล่า แต่หมาแถวบ้านพี่ฉลาดนะ เราแอบดูหลายครั้งแล้ว มันจะดูรถทางเดียวมันคงรู้ว่ามีรถวิ่งทางเดียว พอไม่มีรถมันก็รีบวิ่งมาหยุดตรงเกาะกลางถนนแล้วมองอีกข้างหนึ่งถ้าไม่มีรถมันก็วิ่งข้ามมาถึงอีกด้านอย่างปลอดภัย
นี่แสดงว่าที่ผ่านมาพี่ก็มองเห็นอะไรไม่ชัดมาตลอดอะดิ
เคยถามพี่เราว่าเห็นหน้าเราชัดมั้ย เค้าบอกว่า ไม่ชัดหรอก เห็นเป็นภาพเบลอๆ เป็นเงาตะคุ่มๆ ประมาณนี้ล่ะ
เลยอดคิดในใจไม่ได้ว่าคงจะทรมานน่าดู แต่เราก็ไม่อาจเชื่อได้สนิทใจ เพราะที่ผ่านมาโดนอำตลอด
เรายังแนะนำให้พี่เราไปทำเลสิกเลย เพราะสายตาสั้นมากขนาดว่าต้องตัดแบบเลนส์ย่อบางอะ ถ้าไม่งั้นคงต้องใช้เลนส์หนาเป็นนิ้วล่ะ
คนที่ใส่แว่นมานานๆ เวลาถอดแว่นออกหน้าตาจะเหมือนคนละคนเลยอะ อย่างพี่เรานี่เท่าที่จำหน้าได้นี่
ก็ใส่แว่นมาตลอด เลยบอกว่าอย่าถอดเลยถอดแล้วเหมือนอยู่กะคนไม่รู้จักงัยไม่รู้ แล้วอีกอย่างชอบอารมณ์เสียตอนที่หาแว่นไม่เจอหาว่าเราเอาไปซ่อน
ที่จิงก็เสียบอยู่บนหัวตัวเองทุกครั้งเลยนะ
แต่ว่าน้องแจนนี่ทรงอิทธิพลยิ่งว่าเจ้าพ่อมาเฟีย
อีกนะเนี่ยได้ลดตั้งครึ่งหนึ่งแน่ะ ถ้าวันใดเราสายตาสั้นขึ้นมาขอยืมตัวหน่อยน่ะ ฮาๆๆ แต่ในใจก็ไม่อยากให้มันมาถึงเร็วนักหรอก โดยวิถีชีวิตแล้วถ้าใส่แว่นคงลำบาก
คนที่ทำงานแบงค์โดยสถิตินี่สายตาสั้นประมาณ90%
เพราะเวลาทำงานนี่ห้ามกระพริบตา เดี๋ยวจะคีย์ผิดจากหลักแสนใส่ศูนย์ผิดไปตัวเป็นหลักล้าน จะซวยเอา
แต่ที่เห็นไม่ค่อยใส่แว่นกัน ไปใส่คอนแทคกันซะส่วนใหญ่
ปล.ส่วนเรื่องเรียนเปียโนนั้น สนุกมากเลย อยากเรียนทุกวันเลย ถ้าไม่ติดว่าต้องทำงานกว่าจะเลิกโรงเรียนก็ปิดแล้ว มีแนวโน้มว่าจะต้องเสียทรัพย์ล่ะพี่ คงต้องถอยคีบอร์ดใหม่มาซ้อมซักอันแม้จะเทียบเปียโนไม่ได้ แต่คงแทนกันได้เนอะ เพราะเปียโนเรายังไม่มีปัญญาซื้อหรอก คงต้องทำงานเก็บตังค์โบนัสซักสองปี เหอะๆๆ
อยากอ่านโน้ตและเล่นเพลงได้ไวๆจัง จะได้เล่นเพลงของปู่โจ(hisaishi)นักดนตรีคู่บุญของฮายาโอะ มิยาซากิงัย พี่จำได้ใช่มั้ย นี่ล่ะแรงบันดาลใจของเรา
อินทุกครั้งที่ดูคอนเสริ์ตของปู่โจ
อืม...ถ้าพี่จะเรียนอ่านโน้ตน่ะ
เอาหนังสือเราไปใช้สิ ไม่ต้องซื้องัยนะ
ค่าเรียนเดือนละ 800
ค่าธรรมเนียมแรกเข้า100จ่ายครั้งเดียว
ตำราเรียนประมาณ200-300ต่อเดือน
เรียนสี่ชั่วโมง ซ้อมสี่ชั่วโมง ถ้าอยากซ้อมเพิ่มเช่าชั่วโมงละหนึ่งร้อยบาทจ๊ะ
เออ...แล้วตอนนี้พี่เล่นได้งัยถ้าอ่านโน้ตไม่ได้
ต้องจำเสียงเอาใช่ปะ playing piano by ear อะไรประมาณนั้นนะเหรอ ไม่ต้องเพิ่งโน้ต
เวลามองไกลๆมันเบลอๆนะคับ
เช่นลูกค้าเดินเข้ามาเราจะไม่รู้ว่าใคร
จนเขามาในระยะหนึ่งจึงค่อยทักได้
แต่ก็ถือว่าสั้นไม่มากนะครับ
แจนสั้นตั้ง 900 ถอดแล้วเดินชนเสาเลยนะนั่น
เรื่องเปียโนส่วนใหญ่ก็ใช้ฟังแล้วเล่นแต่ก็พอรู้แค่ว่าแต่ละคอร์สมันกดอย่างไรเท่านั้น แล้วก็มั่วและดำน้ำไป
ส่วนใหญ่จะจมตอนกลางเพลง
เล่นได้แล้วมาสอนอ่านละกันนะคับ
ได้สิ ค่าสอนแพงนะ แหะๆๆ (ล้อเล่น)
ขอไปบรรเลงเพลงให้ลูกค้าที่ร้านฟังแทนได้ปะ
ดูดิ คิดไปไกลถึงโน้น นี่เพิ่งเริ่มเรียนน่ะเนี่ย จะรอดรึเปล่าไม่รู้
(พี่ต้าร์ แอบคิดอย่าเลยเดี๋ยวมาไล่แขกที่ร้านเปล่าๆ)
วันนี้กาแฟอร่อยดีจ๊ะ บาริสต้าจำสูตรได้แล้ว
กะหรี่พัฟกินร้อนๆก็อร่อย ที่แบงค์เริ่มติดใจ
ว่าแต่ยังมีบริการเดลิเวอรี่อยู่รึเปล่า
วันหนลังสั่งได้นะครับ
(แต่ว่า กรุงไทมีที่จอดรถมั้ยเอ่ย)
แหม...ถ้าไม่มีที่จอดรถก็ขายหน้าแย่อะดิพี่ต้าร์
มีหวังลูกค้าหนีไปใช้แบงค์อื่นกันหมด
ยุคนี้แบงค์ต้องแข่งขันกันสุดๆ ไม่เว้นแม้แต่แบงค์
รัฐวิสาหกิจอย่างเรา เดี๋ยวจะสู้แบงค์พาณิชย์ไม่ได้
ถ้าคิดอะไรไม่ออกนึกถึงธนาคารก่อนได้เลยพี่
ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าโทรศัพท์ ขนาดจะซื้อเครื่องซักผ้า แอร์ ทีวี มือถือ หรือแม้แต่เครื่องครัว
ที่แบงค์ก็มีขายนะเออ จริงๆ
อืม...โม้มานาน สำหรับที่จอดรถนั้น
จะจอดใต้แบงค์ก็ได้จ๊ะ เข้ามาทางซอยข้างร้านน้องแจน
ส่วนถ้าเค้าตั้งป้ายว่าเต็ม พี่ก็ไปจอดที่วัด(ไชยอาวาส)ที่อยู่หน้าแบงค์อะนะ แบงค์เช่าสถานที่ไว้จอดฟรีสำหรับลูกค้า ซึ่งส่วนใหญ่ลูกค้าจะไม่รู้ ไม่กล้าไปจอดกลัวเค้าเก็บตังค์ แล้วจะแอบมาบ่นให้เราฟังว่าหาที่จอดรถยากมาก อะไรประมาณนั้น
ปล.บริการเดลิเวอรี่ของพี่ มี minimum orderอะป่ะ
เท่าไรก็ยินดีค้าบ
จะได้ไปเที่ยวข้างนอก
เฮ่อๆ
โอเค...งั้นกะหรี่ไก่ชิ้นหนึ่งจ๊ะ เก็บเงินปลายทางนะ
.
.
.
ปล.แหะๆ ล้อเล่นน่ะ แล้ววันหลังจะใช้บริการนะ คุณชายชะแว๊บ
เกือบไปแล้วมั้ยหละ
เกือบไปส่งซะแล้ว
แสดงความคิดเห็น