Thai Ping pong head

วันนี้นอร์บูลิงต้าร์ ขอเสนอสารคดีที่จะนำท่านมารู้จักกับสัตว์ป่าดุร้ายพันธ์หนึ่ง
มันชื่อว่า Thai Ping pong head

แหล่งที่อยู่ - ลักษณะนิสัย

สัตว์ชนิดนี้เราสามารถพบเห็นได้ตามท้องถนนเมืองไทยทั่วไป
ลักษณะทางกายภาพของมันค่อนข้างคล้ายมนุษย์ทีเดียว แต่ที่มันได้ชื่อว่าหัวปิงปอง เพราะว่าส่วนหัวของมันนั้น มีลักษณะคล้ายลูกปิงปอง (table-tennis ball)และด้วยนิสัยอันดุร้าย ป่าเถื่อนของมัน ชาวพื้นเมืองสยามจึงขนานนามมันว่า ไอ้..หัวปิงปอง (Fuck ping pong head)

ลักษณะนิสัยของ ไอ้หัวปิงปอง จะออกหากินในวันที่อากาศดี พบมากในช่วงสิ้นเดือน ต้นเดือน หรือเมื่อจ่าฝูงของมันสั่ง
วันนี้ก็เป็นอีกวัน ทางทีมงานสารคดีได้มีโอกาสมาเฝ้าดูการหากินของพวกมัน เราโชคดีมาก วันนี้พวกมันยกพวกของมันออกมาหากินหน้าวัดแห่งหนึ่ง ขณะเดินทางไปถึง มันกำลังแย่งกันเขมือบเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายกว่าสิบราย ขณะที่เราขับรถเข้าไปใกล้ ผู้ช่วยชาวพื้นเมืองของเราเตือนเราให้คาดเข็มขัดนิรภัย และทำหน้าตาให้ถูกกฏหมายท้องถิ่นที่นี่

สองตัวในกลุ่มพวกมันตรงเข้ามาในรถเรา พลางดมกลิ่นบริเวณหน้าต่าง เมื่อกลิ่นไม่ผิดสังเกตุมันจึงละความสนใจไปเหยื่อรายอื่น เท่าที่ทีมงานบันทึกภาพ เหยื่อของมันจะเป็นชาวพื้นเมืองที่ทำมาหากินบริเวณนั้นเสีย ส่วนใหญ่ เราพบเหยื่อรายหนึ่งเป็นคนชรา
สีหน้าหญิงชราดูหวาดกลัว และร่างกายสั่นเทา ดูท่าหญิงชราผู้นี้ได้ผ่านการต่อสู้กับสัตว์ชนิดนี้มาแล้วอย่างเต็มที่ แต่ด้วยกำลังและความดุร้ายกว่าของไอ้ปิงปอง ทำให้หญิงชราต้องยอมตกเป็นอาหารของมันในเช้าวันนี้

จากคำให้การของชาวพื้นเมืองเล่าว่า สัตว์ป่าชนิดนี้หากินเป็นฝูง ทำรังในพื้นที่ๆเรียกกันว่า Rong pak ในช่วงที่มันหิว
ความดุร้ายจะเพิ่มขึ้นสอง ถึงสามเท่า ชาวบ้านต่างหวาดกลัวพวกมัน แต่อย่างไรก็ดี พวกมันไม่ได้ออกหากินทุกวัน เมื่อมันอิ่ม
มันจะขดตัวนอนตีพุงอยู่แต่ในบริเวณที่เรียกว่า Rong pak มีชาวพื้นเมืองที่มีโอกาสได้ไปถึงรังของพวกมันและรอดชีวิตกลับมา
เล่าด้วยสีหน้าที่หวาดกลัวว่า ในบริเวณรังของมัน มีที่สำหรับกักขังและทรมานมนุษย์ พวกมันดูคล้ายมนุษย์มากเมื่อถอดสิ่งที่มีลักษณะคล้ายปิงปองนั้นออก แต่ก็คงความโหดร้ายเช่นเดิม ที่สำคัญเมื่ออยู่ในรัง มันจะปฏิบัติต่อเหยื่อของมันอย่างโหดร้ายกว่าปกติหลายเท่า


เมื่อท่านเผชิญหน้า

แม้บุคคลิกของสัตว์ชนิดนี้จะดุร้ายไม่น้อยกว่าหมีควาย แต่ก็มีเคล็ดลับเมื่อต้องเผชิญหน้ากับมัน

1. เนื่องจากสัตว์ชนิดนี้เป็นสัตว์ที่มักประจบสอพลอกับคนใหญ่โต
ให้ท่านหายใจลึกๆ พยายามนึกถึงชื่อคนใหญ่คนโตในบ้านเมือง เมื่อนึกออก
พยายามโยงว่าท่านเกี่ยวพันอย่างไรกับผู้มีอำนาจคนนั้น เล่าให้มันฟังช้าๆ อย่าทำหน้ากลัว หรือเกรงใจมัน

2. ถ้าท่านมีเพื่อน ญาติ เป็นสัตว์ตระกูลเดียวกับมัน ให้มันยึดบัตรของท่านไว้ และส่งคนไปเอาทีหลัง

3. แผ่เมตตา นึกว่าเงินของท่านจะนำไปเป็นทุนการศึกษาแก่ลูกๆของมัน

อย่างไรก็ดี การได้เผชิญหน้ากับสัตว์ชนิดนี้ นับเป็นอัปมงคลแก่ชีวิตทุกทาง ทางที่ดีทำตัวของท่าน ให้ถูกกฏห่าเหวทุกข้อ ถ้าปฎิบัติตามข้อนี้ได้ 90เปอร์เซนต์จะไม่ตกเป็นเหยื่อของมัน นอกจากซวยจริงๆ


บันทึกจากประสบการณ์จริง : เมื่อข้าพเจ้าเผชิญหน้ากับมัน

เย็นวันเดียวกันหลังถ่ายทำสารคดี ผมได้ปั่นจักรยานออกกำลังกายตามปกติ ขณะขับรถผ่านกอหญ้า มีหัวปิงปอง
ตัวหนึ่งออกมาจากที่ซุ่ม มันขับรถมอเตอร์ไซค์ตีประกบรถจักรยาน ผมหันหน้าไปดูแล้วฝืนยิ้ม (พลางนึกในใจ มึงจะมาเอาเหี้ยอะไรกะกูวะ )ผมถามมันอย่างสุภาพว่า มีปัญาอะไรหรือครับ มันยิ้มอย่างน่ากลัว พร้อมกับสั่งให้ข้าพเจ้าจอดรถจักรยานข้างทาง
เนื่องจากวันนั้นข้าพเจ้าเป็นหวัดจึงต้อง ถือผ้าเช็ดหน้าไว้คอยสั่งขี้มูก มันไม่พูดพล่ามทำเพลง คว้าผ้าเช็ดหน้าเข้าแนบจมูกของมัน พร้อมสูดดมอย่างเต็มปอด ข้าพเจ้าพยายามบอกมันว่าผ้าผืนนั้นมีแต่ขี้มูกที่สั่งสมมาตั้งแต่เช้าแล้วแต่ก็สายไป เมื่อดมจนหนำใจแล้วไม่มีกลิ่นที่มันพึงประสงค์ มันก็ยื่นผ้าเช็ดหน้าคืน พร้อมพูดสั้นๆว่า นึกว่าทินเนอร์ (นึกในใจว่าแถวบ้านยายมันคงนิยมปั่นจักรยานแล้วดมทินเนอร์ ไอ้สัตว์ตัวนี้นอกจากจะป่าเถือนแต่เนื้อที่สมองมันคงมีขนาดเล็กกว่าเม็ดถั่วเป็นแน่) เมื่อพ้นข้อกล่าวหา ก็ได้เวลาเอาคืน
ผมถามมันอย่างสุภาพถึง ชื่อ และยศ ของมัน มันพยายามบ่ายเบี่ยง ผมถามมันถึงสามรอบแต่มันก็เฉไฉ คงกลัวผมเอาความโง่ของมันมาประจานในเว็ปไซต์ เนื่องจากผมเป็นคนดี จึงไม่ได้นำเรื่องดังกล่าว ประกาศให้สาธารณะชนทราบ เพราะเกรงจะทำให้สัตว์ชนิดนี้สูญพันธ์เร็วเกินไป

ผมยังอยากให้ลูกหลานผมได้เห็นสัตว์จัญไรชนิดนี้ด้วยตาของเขาเอง เพราะเล่าไปเกรงลูกมันจะไม่เชื่อว่า
ยุคพ่อมันมีสัตว์อัปปรีย์อย่างนี้ดำรงค์เผ่าพันธุ์อยู่ (เป็นฝูง)