เทศกาลศิลปินนานาชาติ-ศิลปินลุ่มน้ำโขง

จริงๆแล้วไม่ได้ตั้งใจมางานเทศกาลศิลปินนานาชาติ แต่เพื่อนผมคนหนึ่ง ชื่อกล้า ได้พาศิลปินชาวศรีลังกามาแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม จึงเป็นโอกาสอันดีที่จะได้พบเพื่อนคนนี้อีกครั้ง

ผมพบ กล้า ครั้งแรกตอนพาพระลาวไปเรียนรู้เรื่องความงาม ที่หลวงพระบาง ครั้งนั้นมีอาจารย์เทพศิริ สุขโสภา กับอาจารย์สุลักษณ์มาบรรยายในหัวข้อความงาม ถ้าจำไม่ผิดตอนนั้นอาจารย์สุลักษณ์น่าจะกลับจากออสเตรียเรีย และพาลูกศิษย์ติดตามมาด้วยที่เมืองลาว หลังจากงานที่หลวงพระบางอาจารย์สุลักษณ์มีธุระที่จะต้องทำที่เชียงราย ดังนั้นจึงตัดสินใจเช่าเรื่อเร็วจากหลวงพระบางไปสู่อำเภอเชียงของ จังหวัดเชียงราย

ในการเดินทางครั้งนั้น ก็มีผม และกล้า นั่งเรือเร็วไปพร้อมกับอาจารย์ และไปพักที่บ้านพี่ใหญ่(สยาม) ครูส้มหนึ่งคืน และนี่เองที่ทำให้ผมรู้จัก กล้า ศิลปินรุ่นใหม่ไฟแรงคนนี้

กล้าเรียนหนังสืออยู่ที่ออสเตรียเลียตั้งแต่อายุยังน้อย เท่าที่ทราบเขาเรียนสองปริญญาที่ไม่ค่อยเข้ากันคือ ปริญญาตรีวิจิตรศิลป์ใบหนึ่ง พร้อมๆกับปริญญารัฐศาสตร์ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศที่เมลเบริน หลังจากเรียนจบ กล้าก็ได้มาช่วยกิจการร้านอาหารทะเลที่พัทยาอยู่พักหนึ่งและมาจับงานทำสารคดีอิสระ

ก่อนหน้าไม่นาน กล้าเพิ่งไปถ่ายทำสารคดีเกี่ยวกับชาวธิเบตพลัดถิ่นที่ธรรมศาลาอินเดีย และกลับมาเป็นตัวแทนแลกเปลี่ยนศิลปะระหว่างประเทศไทยและศรีลังกา ซึ่งปลายเดือนนี้กล้าก็จะไปแลกเปลี่ยนความรู้เรื่องศิลปะที่ศรีลังกาเป็นเวลาหนึ่งเดือน

นี่ทำให้ผมมาเชียงรายเพื่อพบปะเพื่อนเก่าคนนี้ และเพื่อถามไถ่ถึงโครงการเดินทางไปศรีลังกาในช่วงเดือนมีนาคม เทศกาลศิลปะครั้งนี้เชียงรายได้เป็นเจ้าภาพ มีศิลปินมากกว่า 100 คน จาก 18 ประเทศทั่วโลกเข้าร่วมงานในคราวนี้

ช่วงที่ผมไปนั้นเป็นช่วงที่ศิลปินได้มาเยี่ยมบ้านคุณถวัล ดัชนี ผมก็เลยได้ไปมั่วนิ่มในงาน เพื่อพบกับ กล้า
และโชคดีที่ คุณอุเทน และคุณอังกฤษ ก็ได้มาออกร้านเกาเหลาเลือดหมูในงานนี้ด้วย

นับเป็นบรรยากาศที่ไม่ธรรมดาที่เหล่าศิลปินกว่าร้อยคนมารวมตัวในที่เดียวกัน รู้สึกได้จากรังสีที่แผ่ซ่านครอบคลุมบริเวณนั้น

คอนนอน EOS 5 ที่กล้าเพิ่งถอยมาใหม่

ลุงคนนี้หน้าตาคุ้นมาก (น่าจะคือ กิติโชติ ห้อยยี่ภู่)

หลากหลายอาหารกลางวันที่ลุงถวัล สรรหามาเลี้ยง (ล้วนแต่เป็นอาหารต้องห้ามสำหรับ คนเป็นเก้าท์)

เชฟใหญ่ลงมาทำด้วยตัวเอง

คุณอุเทนมาช่วยทำเกาเหลาด้วย